Onlаr; Bir gün deðil, hаyаtlаrý boyuncа umudun, þefkаtin, merhаmetin, gücün ve kаrаrlýlýðýn аdý oldulаr… Tüm аnnelerimizin Anneler Günü kutlu olsun... Sevgi ve dua ile...
Anne, kendimle konuþmadýklarýmý gönderiyorum sana. Bahar
geldi; bu kez ertelemeyeceðim seni... Ama beþ bahardýr aðrýyan ve
gitgide çoðalan özlemim yere göðe sýðmýyor. Ýçimde kýrmýzý-beyaz
hasret tortulaþtý. Nerde birisi memleketinden bahsetse, yolculuklarýn
sözünü etse saðýr ediyorum kulaklarýmý. Bahar geldi; bu kez
ertelemeyeceðim seni. Baþtan aþaðý acýya kesmiþ gel deyiþin ne çok
kanattý beni. Ben gelmek istemedim mi sanýyorsun? Benim trenlerim
hep kendime gitti ya da sýnýrý geçmeden raydan çýktý. Ýçimde kaç
uçaðýn enkazý var bir bilsen!.. Anne! Bana beter bir gelecek hazýrlanmýþ
bur þehirde niye, kimi bekliyorum?
Dün ikinci cemre düþtü. Hiçliðin kýyýsýnda öfkemden kanýmý
akýttým sulara. Bulutlarýn ayininde inadýna yaðmur yaðdý. Hüznün
imecesinde tüm mevsimler yüzünü karartýp sevincimi incittiler.
Durmadan kötü haberler aldýðým, hiçbir selamýn ulaþmayacaðý bu
kuytulukta beni hâlâ sevenler nasýl bulacak? Sanki her þehir saðýr
sessizliðinde iþkenceye hazýr...
Anne ben nerelere gideyim?
Anne, karamsarlýðýmý çok görme. Bu melankolinin yaþý þiirin
yüreðime deðdiði günle bir. O sarýþýn kadýn yüreðimin duldasýnda
Türkçe aðladý aðlayalý altý kýrmýzý ile çizili cümleler yazýyorum. Hem
doða sellerle, depremlerle intikam alýrken, insan kardeþlerime
bombalar atýlýrken ve ben seni her bahar ertelerken nasýl söz ederim
mutluluktan? Büyüdüm ama bazen savunmasýz bir çocuk gibi
kalýyorum zor günlerin ortasýnda. Hayatýn her halini gördüm, beni
hiçbir þey hayrete düþüremez sanýyordum. Demek ki daha çok
yanýlacaðým anne.
Anne, kaç kez uyardým, kaç kez yargýladým kendimi. Pes
etmeme yakýn nasihatlerini hatýrladým. Baba ocaðýndan armaðan sabýrlý
ve vakur bir direniþe tutundum hep. Hem ben sürekli böyle deðilim.
Aklýmýn uzun koridorlarýnda karamsarlýk dolaþmýyor her zaman.
Halime þükredip elimdeki tüm güzellikleri paylaþýyorum. Beni
kýrdýklarý yerde benden dökülen harflerden yeni hayatlar yaratýyorum.
Hem en büyük olumluluk hala yaþamak deðil mi anne?
Anne, sevincin en ince noktasýna deðe deðe; onca
olumsuzluðuma ve kýþtan kalma yenilgilerimi kýra kýra bahar geldi. Bir
gece yüzüme ay ýþýðý deðdi ve kefenimi yýrtýp sabaha tükenmeyen ve
hiç incitilmeyen sevmeler taþýrken buldum kendimi. Bir kadýnýn
yüreðinde unuttuðum sevme yetisini yýllar sonra ansýzýn geri aldým.
Hiçbir þey için geç deðil anladým. Bu kez ertelemeyeceðim seni. Hiç
duymadýðýn türküler, çýðlýk deðmemiþ þiirler getireceðim sana. Beþ
bahardýr biriken gülüþlerimle boyayacaðým aðladýðýn esmer günleri.
Bir seansta geçecek acýlarýn. Gölgede güllerin büyüyecek anne. Bu
kez ertelemeyeceðim seni. Altýndan müjdelerle koþacaðým sana.
Çocuklarýn diline düþmemek ve aksayan yanlarýmdan sana suç
aratmamak için en sakat yerlerimden baþladým kendimi yine onarmaya.
Uzak giyinmiþ bakýþlarýmda binlerce umutla geleceðim.
Bekle Anne!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.