Meçhul Ölü

(Esin artýk üstünde ey rüzgarýn yelleri
Yýldýzlar aðlar güneþ ellerinde üþürdü)

Mavi göklerin saðnak serpiþtirdiði yoldan
Gidiyor tabutuyla beraber meçhul ölü
Ah ne tarifsiz derttir çektiði omuzlardan
Bir damla gözyaþýyla yakýverir bir gölü

Yok onu anlatacak güzelim hatýralar
Ne bir lahza hayýrla yad edecek kimsesi
Sýðar mý bir tabuta katmer katmer yaralar
Þimdi ondan habersiz adýmlarýnýn sesi

Tek baþýna yaþadý bütün kindar gözlerden
Bir ömrü haykýrýrdý aðzýný açabilse
Heyhat kurtulmak kolay þu yabancý yüzlerden
Ölümden daha feci kendinden kaçabilse

Ne makber karanlýðý suallerin korkusu
Tek derdi çekip gitmek incitmeden taþlarý
Asýrlarca sürecek belki ölüm uykusu
Kabrinde kök salýyor cihanýn savaþlarý (*)

Esin artýk üstünde ey rüzgarýn yelleri !
Yýldýzlar aðlar,güneþ ,ellerinde üþürdü
Þu üç günlük dünyanýn aman vermez selleri
Mavi gökler altýnda onu kabre düþürdü

Usulca kefenini kaldýrýverdi elim !
Bu dar makberde yatan kimsesiz ölü benim !


k.a.gazioðlu



Sosyal Medyada Paylaşın: