Ruhuma düþmüþ, bir cemre misali, vazgeçilmezimdin, benim. Ne anlatabildim, ne anlayabildin? Görmüyordu gözlerin baþkalarýný gördüðün kadar ! Ne acýlarla doldu yýllardýr bu satýrlar ! Vurgun yemiþ, bir yürek. Yýldýzýndan baþka, hiç kimseye söylemediði bir dermansýz dert yaþadý. Belki asýrlardýr çektiði bir hükmün, suskunluðu kimbilir? Ve, yine yalnýzlýðý ile baþbaþa. Halâ... Hasretin kucaðýnda, müebbetin girdabýnda, Senin bir gün veremediðin ! Bir an; Koþupta bitiremediðin. El olmak varmýþ, birken, bir ihanet yüzünden. Hep benmiþim seven, anladým. Neden? Neden !! Beni sonsuza dek, kendinden uðurladýn? ... Nigâr Güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.