ANLAYAMADIM
ANLAYAMADIM
Yüzüne bakýnca yüzü kýzaran,
Yüz kiþi içinde yüz bulamadým,
Yüzlerden yüz çýkmýþ yüzsüzlük kalan,
Yüzde yüzsüzlüðü anlayamadým.
Yüzüne bakýnca yüz var sanýrsýn,
Sýfýr metre astar inanamadým,
Bir de piþkinlik var adam sanýrsýn,
Sözde sözsüzlüðü anlayamadým.
Biçare çýrpýnýr hem debelenir,
Gerçeði duyunca hemen dellenir.
Buna ne yazýlýr söyle ne denir.
Gözde gözsüzlüðü anlayamadým .
Tarihine bakmaz hem ibret almaz,
Oruca yaklaþmaz, neyine Namaz,
Tükürsen yüzüne kaile almaz,
Özde özsüzlügü anlayamadým.
Böyle miydi deden, böyle miydik biz,
Kanýn mý deðiþti, nedir halimiz,
Ceddin tüm cihana býrakýrken iz,
Bizde bizsizliði anlayamadým.
Takatýn tükenmiþ ölü gibisin,
Köhne bir mezarýn hali gibisin,
Kim vurdu seni, kimin esirisin,
Dizde dizsizliði anlayamadým.
Yüreðinde ateþ, damarýnda kan,
Kendine gel artýk sen gibi davran,
Küllerinden silkin, silkin ve þahlan,
Külde külsüzlüðü anlayamadým.
Virane bahçenin kuru gülüsün,
Þenlensin bahçemiz kalk yüzün gülsün,
Sen gülün torunu gül oðlu gülsün,
Gülde gülsüzlüðü anlayamadým.
Öldüyse bahçývan; Güller solmasýn,
Bahçe kurumasýn harab olmasýn,
Bahçemize yaban otlar dolmasýn,
Birde birsizliði anlayamadým.
Necmettin YÝÐÝT
03.02.2018
Esenler/ Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmettin YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.