AYNALAR

saçlarýma aklar, düþerken tek tek
kaybolan yýllardan bakar aynalar
bir mum aleviyle korkak ve titrek
bütün sayfalarý, yakar aynalar


geçti artýk bahar vakit zemheri
esmiyor baþýmda, kavak yelleri
uslandý gönlümün coþkun selleri
yorgun sular gibi, akar aynalar

tükendi takvimler, sessiz sedasýz
her yýl ötekinden, daha vefasýz
koyar da içime derdi þifasýz
usul usul þimdi yýkar aynalar

bir gün gelir elbet o son nefesim
kesilir avazým kýsýlýr sesim
geriye kalýrsa bir iki resim
duvara hatýra takar aynalar

FATÝH ÞAHÝN IÞIK


Sosyal Medyada Paylaşın: