Bilinmeyen bir zamanda, Ne içinde, ne dýþýnda, Kâinatýn ortasýnda Patladý döküldü güneþ, Semâda toprak kokusu...
Ýlk cemreler düþtü yere, Ýlk sýcaklýk, ilk heyecan, Ýlk uyanýþ, ilk titreyiþ, Havada toprak kokusu... Ýlk damlalar düþtü yere, Yükseldi toprak kokusu... Deniz, bulut, kayalarda, Filizde, aðaçda, dalda Bereket toprak kokusu...
Esen rüzgâr savurunca Yaprakta toprak kokusu. Ýlk cemreler ilkbaharda Ýlk heyecan, ilk aþklarda Güzeldi toprak kokusu. Battý güneþ usul usul Gecede toprak kokusu.
Yüreðim bir yangýn yeri, Küllerde toprak kokusu. Þimdi toplarda, tüfekte, Savaþ, vurgun,kin, vahþette, Bedenler düþüyor yere, Barutta toprak kokusu... Gülerken aðlýyor bakýþ, Yaþlarda toprak kokusu. Çocuklarýn feryâdýnda Boðulan toprak kokusu. Açýlan gözbebeðinde, Korkuda toprak kokusu. Acýda toprak kokusu, Uykuda toprak kokusu...
Dalda açarken tomurcuk, Umuttur toprak kokusu...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur49 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.