sen benim gönlümde açan sümbüldün canýmýn içinde öten bülbüldün ne odu da böyle zamansýz gittin sonunda sen beni periþan ettin
sarmadý mý sana hayat lehçesi kurudu mu yoksa düþler bahçesi kýrýldý mý ne oldu yüreðinin güvencesi
bir zamanlar ne çok gezerdik el ele az mý saçlarýmýzý kaptýrdýk yele az mý attýk gele meðerse her þey imiþ nafile sadece kendini deðil beni de o kolsuz beyaza sardýn da gittin ciðerimi ortadan yardýn da gittin
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.