Hazanda dökülen yapraða inat, Ruh beden mabedinde, yurdunu tuttu. Gökten rahmetiyle , yaðmur yaðsa da, Adem’in nasibine aðýtlar düþtü . Ýlk ezanla baþladý ,dünya sürgünü. Ömür denen sýratta, dertle yürüdü. Zaman dendi büyük sýrrýn adýna. Sur’u bekler iken, sýrla yürüdü ...(YEP) YUSUF ERHAN POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
ben YEP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.