YERLE YEKSAN -2

YERLE YEKSAN -2

Çok sevme demiþti dostun birisi,
Bunca zaman yüzüm gülmedi gitti.
Nokta koydum, yok bu lafýn gerisi,
Düþlerim vardý, n â l â n oldu gitti.


Ben gönlümü verdim ulu Allah’a,
Dilimde tüy bitti, söylemem daha.
Ne zaman erersin acep felaha?
Günlerim vardý, yalan oldu gitti.


Öyle bakma nolur, bakma yüzüme,
Aldýrma sen þiirime, sözüme.
Gönül dostusun muhabbet özüme,
Gençliðim vardý, talan oldu gitti.


Baharda güllerim erken biçildi.
Yaþ kýrkbeþ oldu köprüler geçildi.
Keyiften, kederden, aþktan geçildi,
Yýllarým vardý, hayal oldu gitti.


Kim mutlu eder ki kararan bahtý?
Meðerse yalanmýþ verdiði ahtý.
Yerle yeksan etti, gönülde tahtý,
Umutlarým pürmelal oldu gitti.


Var mý ki biz gibi gözyaþý döken?
Hiç kavuþmadan sevip boyun büken,
Gönlü ziyan olup genç ömrü çöken,
Burçlarým vardý, viran oldu gitti.


Ben gitmeyeceðim, o gelmeyecek,
Yalvarsam bile beni sevmeyecek...
Nerdeyim, nasýlým? hiç bilmeyecek.
Düþlerim vardý, hayal oldu gitti.


Çok zor toplarým sonrasý kendimi,
Hak etmeyene vermiþim sevgimi.
Boþ yere üzmüþüm kendi kendimi,
Yýllarým vardý, masal oldu gitti.


Yaylaya baþlýyor göç akýn akýn,
Ben ona uzaðým, o bana yakýn.
Bu nasýl sevdadýr demeyin sakýn?
Gençliðim vardý, ziyan oldu gitti.


Daldý gitti gönlüm neyin sesine,
Sonra meyil etti suyun sesine.
Beraber gitseydik düþ ülkesine,
Yýllarým vardý, hayal oldu gitti.


Öyle bakma nolur, bakma yüzüme,
Aldýrma sen þiirime, sözüme.
Gönül dostusun muhabbet özüme,
Gençliðim vardý, talan oldu gitti.

Orhan ÞENTÜRK - ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın: