BULAMADIM

köþe bucak saklanmýþ benden aþk
yazýk, nerelerde aradým oysa
koþtum diðer sevgililerin ardýndan sahillere
martýlara ben de selam verdim
dalgalara seni ben de sorum
elimde bir bardak çayla
kýyýlarda uzun uzun oturdum
bulamadým

sinemalara gittim konserleri kovaladým
resim sergilerinde renklerle hasbihal ettim
yüzsüz tuvallere gülücük kondurdum
duman altý meyhanelerde þiirler dinledim
sonra ben de karaladým
boðuk boðuk oldu dizelerim
bulamadým

þehir þehir gezdim her þehirde aðladým
bilmediðim sokaklarda gölgeme sýðýndým
adýmlarýmý saydým mesela bir yalnýzlýktan diðerine
meydanlarýnda güvercinlere isim verdim
serçeler kýskandý onlara da türküler söyledim
bulamadým

inzivaya çekildim dört duvar arasýnda
çileye durdum dualar ettim
geceyi uðurladým aminlerimle
güneþi kucakladým sabahlarýma
uykusuz kaldým, uyandý cümle alem
indi melekler döndü durdu baþucumda
fasýl fasýl geçtim etten kemikten
oysa hep dönüþüm kendime
kendimde beni buldum da
bir aþký bulamadým

Mehmet Özcan Y.
Sosyal Medyada Paylaşın: