POSTACI

Bir çizgili kaðýt, bir kurþun kalem.
Ýçimde hüzün, gönlümde elem.
Damla damla döküldü þelalem.
Ben de yazdým, sen verdin mi postacý?

Anlattým günlerce dilim döndüðünce.
Bir taht yaptým sakladým gönlümde..
Eller inandý, O inanmadý nedense...
Ben de yazdým, sen verdin mi postacý?

Sayfalarla dertleþtim hep hece hece.
Sözcükler dizildi, yutkundum her gece.
Eller sordu da, O sormadý halin nice..
Bende yazdým, sen verdin mi postacý?

Bir kart postal yolladým, bir de mendil.
Hem okuyup, aðlasýn göz yaþýn silsin
Öpüp kokladýðým bir de beyaz karanfil.
Ben de yazdým, sen verdin mi postacý?

Koynumda sakladýðým yýrtýk bir resim.
Damlalarla silinmiþ yüreðimdeki isim.
Öl deseydi kýrpmaz gözüm ölürdüm.
Ben de yazdým, sen verdin mi postacý?

Gidiþini bitiriþini, ateþimi söndürüþünü
Her gece hayalde düþte görüþümü.
Usul usul nasýl onsuz ölüþümü.
Bende yazdým sen verdin mi postacý?

Hastane köþelerinde deva diye onu.
Yavaþ yavaþ bekledim ben sonumu.
Garip Þenol naptýmsa çevirmedi yolunu.
Bende yazdým sen verdin mi postacý?
Sosyal Medyada Paylaşın: