İHSAN AMCA

Ne hayatlar gördüm dinledim, yaþarken
Ýhsan amcayý tanýmýþtým yan komþum
Yemeðe davet ederdi ara da bir
Yoktu evlatlarý, sevmiþti bizi
Çocuklarým sanki torunlarý

Üç yüz yetmiþ beþ yýl sonra biz sizinle yine
Ayný yemek sofrasýnda olacaðýz derdi
Reenkarnasyona inanýrdý sanýrým
Bu da bana Ashabý-keyfi hatýrlattý
O kadar yýl sonra gelirsen, ya da uyanýrsan tekrar

Ne kimseyi tanýrsýn, nede kimse seni
Paran bile geçmez
Gider tekrar uyursun,
Dört nesilden sonra tanýmaz kimse kimseyi
Yedi nesilde kalýtsal bile kalmaz artýk

Elli yaþlarndaydý, önce Ýhsan amca vefat etti
Sonra altmýþ yýl yatalak olan ablasý
Evladýmdan sonra gideyim diye dua eden seksenlik annesi
Sonra da kayýnvalidesi, hepsi ayný evde yaþardý
Ýhsan amca eþini de Kýzýlay’a emanet etti

Son ziyaretimde çok mutlu oldu Aliye teyze
Ýyi bakýlýyorum dedi kendi evimde, yad ettik eski günleri
Beypazarýlýydýlar, etli yaprak dolmasý sarardý sýk sýk
Torunlarým dediði çocuklarýma,
Hac sevabý kazan Ýnþallah,beni ziyaretinle demiþti en son

Hiç unutmam, Kýbrýs çýkartmasýydý, kardeþim askerdi
Üzüntü,korku merak zirvede
Aliye teyzemin annesi çaðýrdý ve dedi ki bize
Sakýn korkmayýn bu gece hep erenler kalktý ayaða
Gittiler yardýma, baþaracaklar bu iþi Türk Askerlerim

Hayýrla yad ederim onlarý daima
Kim bilir belki yine buluþuruz, üç yüz yetmiþ beþ yýl sonra
Lakin ne onlar bizi tanýr ne de biz onlarý, insan unutandýr zira
Anlattýklarým deðil masal, okur belki merak eden
Kýssadan hisse almak isteyen

eminnur güler acar

Sosyal Medyada Paylaşın: