istanbul yansýyor gözlerine
güneþ renk renk desenler açýyor üstünde
koyu gölgeler arasýndan parýldýyorsun
koyu mavi deniz
nasýl da çekiyor kýyýlarýna martýlarý
nasýl da ötmekteler avaz avaz
dalgalar ile çýrpýnýrken sandallar
yaðmur yaðarken
aklýmda sadece sen
sýmsýcak avuçlarýn kalýyor aklýmda sadece
güneþ doðuyor bulutlarýn üstünden
öylesine yoðun boyuyor gökyüzünü
hafif bir rüzgar çýkýnca birkaç yaprak aðýr aðýr düþüyor
öylesine içten uçuþuyor savrulan saçlarýn
cadde ýþýl ýþýl
içime çekiyorum kokunu
ýslýk çalýyor dallarda yeni kanatlanmýþ serçe kuþlarý
sessizliðinin sukutu baþlýyor her seferinde
suskunluðunun özünden ümit sözleri tutuþuyor
çýðlýðý hiç susmuyor kalbimin
alevlerini harlýyorsun
þiddetli sýcaklarý damarlarýmda
iyice kýzýþýyor kaným
lodos ürpertisine duçar duygularým
atýveriyor kendilerini baharýn kucaðýna
yeni baþtan
en baþtan
sil baþtan
iltica ediyorsun kollarýma
düþürmemek için tutup býrakmýyorum ellerini
gök ile yerin arasýnda saklý sýrrýmýzý
ikimizin arasýnda kalacaðýna birbirimize söz veriyoruz
sevinçten dökülen gözyaþlarýndan kaç kez
sisli puslu ilhamlar peydahlýyoruz
söylenmedik sözler yerine sen varsýn yanýmda
sevdaya dair antlardan sonra
köhne zamanýn direnci adýna
gelip geçenleri selamlýyoruz kýzkulesinden
ikide bir göz ucuyla
kaç kez þakaðýmý buladýn saçlarýnýn rengiyle
kaç kez uykuya daldýk farkýnda olmadan
buharý karanfil kokan sözlerimiz kaldý
mecazlarý, fasýllarý ve yekpare cümleleri kaldý
aþka dair gizli günahlarla desenlenmiþ
buket buket kurutulmuþ güllerimiz kaldý
kutlu demdir elbet
bir ateþtir elbet içimizde kaynayan
ve alev gibi yanan
avuçta bir yalým, gönülde bir yangýndýr elbet
dumaný ah ile çýkan
bitimsiz özlemlerimin yokuþlarýndan
kendi yataðýný öpen nehirlerce akýyorsun
aþk tanelerini deðirmen taþýna býrakýyorum
kuþluklar geçiyor
gün geçiyor
gece olmadan akþamlar geçiyor
zaman saatini geriye alýyorum
ilk mesafesine en derin hislerimi
gizemli bir lütuf gizli güzelliðinin aynasýnda
çatlamýþ dudaklarýnda þarkýlarýn güftesi gizli
yanaklarýndan dökülüyor yüreðinin matemli sesi
gel tarih düþelim þimdi
doðru milatlar baþlatalým
kaç sene evveldi diye baþlasýn öykülerimiz
uzak hatýralarýn kucaðýna kasaturalý isimler çizelim
zamanýn önüne düþürelim acýlarýmýzý
baharda eriyen sýrlarla taþalým
ucu mahþere çýkan yollara vuralým rotamýzý
gel beraber yiyelim üstüne ateþ sürülmüþ aþk ekmeðini
zor bir hüzün saracak son dizeyi birazdan
içimize bir sýcaklýk dolacak
sebebini hiç sorma
redfer