KENDİNE GEL!..
Kader dedik geçtik bu hayat çizgisine
Alýþtýrýlmýþýz bir kere fakirliðe, açlýða
Dini masallarla efsunlanmýþýz biz
Bir lokma ekmeðe þükredilmeyi
Araþtýrmadan dinin vecibesi sanmýþýz...
Vaaz verelerin durumuna baktým da
Bir eli yaðda, bir eli balda onlarýn
Servetlerine servet katanlar
Saraylar üstüne saray dikenler
Onlarý gördüm fukarayý uyuturken...
Ramazan boyunca alýyorsa bir milyon
Bin dört yüz yýl ötesinden
Kavalýný çalýp dinletiyorsa koyunlarý
Müstahaktýr cahillere masallar
Razýdýr bir tas çorbaya ’’kaderim’’ diye!
Çalýp çýrpanlarý alkýþladýn aç karýnla
Devletini, seni soyan soytarýlarý
Tepene çýkartýp, ensende boza piþirttin
Ailen ekmek, aþ, iþ diye aranýrken
Aldatýlmýþlýða tek tek kurban verirsin...
Býrak artýk ahmaklýðý, boþa þükretmeyi
Parçala boðazýna takýlan hýltarý
Asýrlarca kandýrýlýp uykuya yatýrýldýn
Din tüccarlarýnýn ihanetine kandýn
Uyan, kendine gel, mutlu yaþama yol al!
Zafer Direniþ
...
Karabulut.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.