EYVALLAH

Aydýnlýk yarýnlara yürü çocuk derken
Bana yazgýdan bahsetmediler
Yapayalnýz yürüdüðüm bu yollarda
Dikenli ayrýk otlarý ellerimi kanatýyor
Param parça yüreðim
Bu; ne üzgünlük nede piþmanlýk
Bir kýrgýnlýk var kendime karþý
Ýnan kendimi adam etme umudumu kestim.
Ne asiliktir yaþama,  nede hayata
Nede zaman adlý kahpeye tutunamayýþým.
Ne alýp ne de verememektir þeref denen
haysiyetsizden.
Adaletin tecellisi kaç okka eder ki
Davulun tozu kadar’sa demokrasi
Hangi ellerde, hangi kalem yazmýþtýr yazýyý
Günah nedir, sevabýyla nasýl yaþanýr ömür
Dedim ya kendimi adam etme umudumu kestim.
Beynimde tecellisi mümkün olmayan
hesaplaþmalarým
Hesabýmý tutturamadýðým deli hallerim
Uslandýramadýðým bu asi gönlüm
Tesellisi mümkün olmayan ayrýlýk acýlarý
Yüklenirken sýrtýma yamalý aba misali
Taþýyabileceðimi bana sormuþ mu?
Elimi ayaðýmý çektim artýk kendimden
Kendimi adam etme umudumu da kestim
Artýk ne alacak nede verecek kalsýn.
Ne ise sevabýyla günahýyla yaþam da
Sonuna gelmek üzere  zaman,
Zamanýn koynunda adam olmak
Deli takvasý....
Züðürt tesellisi...
Akýllara durgunluk....
Ama hayat ögretmendir, ögretir be ustam
Öðrenirsin önce eyvah dediðin þeylere.
Sonra eyvallah demeyi.
Öðrenirsin önce kadere isyan ederken
Sonra kabullenip her þeye hazýrým demeyi.
Öðrenirsin önce gülerken
Sonra aðlamayý.
Öðrenirsin önce taþýyamam sandýðýn dertleri
Sonra hamalý olup içinde taþýmayý.
Öðrenirsin önce benim baþýma gelmez dediðin þeylerin
Sonra bir bakmýþsýn hepsi gelmiþ baþýna.
Öðrenirsin önce insanlarý
Sonra insanlarýn insanlýðýný nasýl vurduðunu.
Öðrenirsin önce dünyanýn rengi
Toz pembe zannederken,
Sonra kahpe rengi olduðunu.
Artýk kendimi adam etmekten vaz geçtim
Hayatý öðrenince, artýk çok konuþturmaz
Tek kelime öðret diline EYVALLAH diye.
Merak etme o bulur yerini
Kimine minnet olarak gider
Kimine küfür olarak..!

NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın: