Ýçimde bir çiftlik var , Çiftlikte bir beyin, Beyinde ahenkle dans eden kelimeler, Bitirilmeyi bekleyen cümleler, Kendi kendine yön veren düþünceler, Noktayla virgülü birbirine düþüren, Günler .
Çiftlikte bir de kalp var , En esaslý duygular Süzülerek yer ediniyor. Savaþtan yeni çýktýlar. Fazla sayýda yaralý olsada Can kaybýmýz yok, Sadece seviyi kaybettik, Alýþtýk sorun deðil…
Çiftliðin yaþlý teyzesi konuþuyor, Kelime oyunu oynuyor, “Toz duman içindesin yavrum, Bu halini mi reva gördün Hepsi mi kýrýktý aynalarýn Yoksa her þey yerle bir oldu da, Rüzgarýn tozunu mu taþýyorsun
Söylesene sen nerdesin Bu yerde Beynini de kalbini de Hiçe mi saydým.” Diyor.
Bense cevabý olmayan suallere Bir yenisini daha eklemekle meþgulüm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sultan SAVRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.