MEGALOMAN HALLERİM
Ben en çok sana yenildim
en çok seni bekledim
bazý geceler hayalinle avuttum yüreðimi
bazý gecelerin sabahýnda þafaklara açtým ellerimi
dilimin tuzlu ve kekremsi tadýydý adýn
harfsizliðime inat harf harf bekledim seni
þimdi ucu küflü bir anýsýn
dudak kenarlarýma sinmiþ kokun
teninin tuzu hala dilimi yakýyor
oysa ben hiç bilmedim tadýný
genzimde iyot kokusuydu tüm senlerim
dudak tiryakisi olan parmaklarýma inat
dudaklarýmda þahlanýþýný hayal bile edemiyorum
uykum gibi gelsen de razýyým oda yok
artýk umutsuzluðun umuduyum
duvarlarla dertleþiyorum
ah benim bu megaloman hallerim
derin bir nefes alýp yüzümü rüzgara dönüyorum
neredesin be
neredesin mutluluk
ben aþkýnýn þavkýnda alev alev yanýyorum
ne zaman adýný duysam
içimde yýkýlýyor cam dan duvarlar
ve ben altýnda can veriyorum
olsun be sen bana gel de
ister yar olsun ister yara adýn
ister yar olsun
ister yara
yeter ki gel bana mutluluk
yeter ki gel
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.