Klasik Şiir

Hep ayný kafiye hep ayný ayak,
Kekremsi bir tat var, ’ÇORAK’ þiirde
Üstadým, ozaným gel de bir mum yak!
Böylece mührünü ’BIRAK’ þiirde.

Aðlaya aðlaya yaþ doldu ‘GÖZÜM’
Bundandýr ýslaklýk, kurumaz ‘YÜZÜM’
Üstüne alýnma sana yok ‘SÖZÜM’
Baþka bir söyleyiþ GEREK þiirde.

Geçti gitti yýllar, çoðaldý ‘YAÞIM’
Aðrýdan, sýzýdan arýnmaz ‘BAÞIM’
Akýyor durmadan gözümden ‘YAÞIM’
Üçü de torpilli, DÝREK þiirde.

Seninle geçiyor hayalim ‘DÜÞÜM’
Baharým tükendi geliyor ‘KIÞIM’
Benim hep felekle; sorunum, ‘ÝÞÝM’
Bunlar zaten ballý-BÖREK þiirde.

Seslendim kaleme; ‘bunu ‘YAZ’ dedim’
Bilmem fazla dedim, bilmem ‘AZ’ dedim.
’KIÞ’ dedim, ’GÜZ’ dedim çokça ‘YAZ’ dedim
Okkalý uyaklar, GÖREK þiirde.

Mýsralarýn süsü, göz süzüp, ’BAKSIN’
Uyaklar dillerden su gibi ‘AKSIN’
Nazar deðmesin hiç, boynuna ’TAKSIN’
Dantel dantel dizip ÖREK þiirde.

Bu kýsýr döngüden umarým çýkar.
"Kedi bal yemekten, býkar mý býkar",
Þiire yakýþýr ‘GAM’ ile ‘EFKÂR
Hele olur ise “YÜREK’” þiirde.

03.05.2021/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın: