ömrümün baþlangýcýnda düþtü yüreðime kan kýrmýzý cemreler cemreler ki ürpertti içimdeki denizleri
aþrý aþrý gezdi yüreðimin ülkesinde, ateþten ýrmaklarýný boca etti caddelerime bir deprem ki çýkmaz sokaklara çevirdi tüm yollarýmý
nefessiz yutkunamýyor dumana boðuldu kalbimin dehlizleri tenimde eriyen güneþ alnýma düþen yazgý döküldü anlamsýz cümlelerle tüm bedenime tercüme edildi bedenimde dolaþan her kelime
apansýz kýstýrýldým bu hayatýn ezilmiþliðine þiirlerim ateþler içinde nabzýný tuttu kalbim yok, çatlayýp tuz buz oldu derece
ellerim ayýklarken denizden dalgalarýný kalbi daðýldý kýyýsýndaki ýrmaðýn ardýndan bir sesle yýkýldý daðým þimdi teke düþtü gökten inen yamacým ve ben hüzün hüzün o yamaçtan damlarým
kaç haykýrýþ kaç aðlak düet geçti ömrümün zaman tünelinden sise bulandý yapýþ yapýþ etti duygularýmý kaçýrýyorum kendimi bu anlamsýz sanrýlardan atacak zar kalmadý artýk sadece bir yudum nefes bekliyorum yaratandan Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.