Güzel hayallerin ardýnda kalmýþ
Soðuk, kimsesiz çaresizlikti sensiz kalmak
Her gün batýmýnda yaþadýklarým
Buz gibi ölümün ayak sesleriydi aslýnda...
Yýllar öyle çok þeyi alýp götürdüki
Ne ben kaldým bende
Ne de sen kaldýn bende
Sensizlikmiþ tutulduðum
Tüm bedenimde hissettiðim
Sensizliði sevmiþim ben aslýnda
Sensizlikse ölüm demekmiþ
Ben ölümü sevmiþim farkýnda olmadan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.