KENDÝMDEN ÖZÜR DÝLERÝM Kaç fýrtýnaya tutuldu yüreðim Kaç defa bölük pörçük oldu þu kalbim Yýkýldý dünyam göðe savruldu hayallerim Aðýr gelir artýk taþýyamaz kimseyi pare paredir yüreðim Zaten zor taþýyor o yaralý pareleri yorgun bedenim Katmer katmer dertler o parelerde izlerin Boþa gecti ömrüm beyhudeymiþ gayretlerim Hesabýný veremem çok üzdüm kalbimi niye izin verdim Kendimden davacýyým ben kendime neler ettim Niye olmayacak duaya hep amin dedim Neden onca yýl denenmiþi bir daha bir daha denedim Kendimi hiç anlamadým geç de olsa kendimden özür dilerim Yaralarýmýn kabuðunu kaldýrýp kanatma uzak dur rica ederim Ýntizar da etmiyorum bak ben kendi halimdeyim Yaralarýmý kendim saracaðým öyle hassas ki yüreðim Kimseye teslim edemem artýk kendimi sevmeyi öðrendim Bir parça umudum olsun biraz mavi düþlerim Fahriye Turgut
Sosyal Medyada Paylaşın:
FahriyeTurgut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.