BEBEÐÝM Balkonumun camýnýn buðusuna Buz gibi bir mevsimde deðdi ellerin Oradaki parmak izlerini sevdim ben senin, Avuçlarýndan öpmeye doyamadýðým sevgilim
Katran tutmuþ , aþký unutmuþtu yüreðim Seni kalbimin en ücra köþesiyle sevdim bebeðim Bana masumca sevmeyi sen yeniden öðrettin Minnettarým sana, çok teþekkür ederim. Müzeyyen Eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müzeyyen Eser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.