Siyah gözlerine beni de götür

Daha dokunmadan kurudu irem
çöllere bir türlü yaðamýyorum
yeni bir koþunun baþlangýcýnda
biraz deprem sonrasý
biraz þehir hülyasý
bir kalp yangýnýndan geriye kalan
siyah gözlerine beni de götür
artýk bu yerlere sýðamýyorum.


Pembe uçurtmalar yolladýðýndan beri
sarardý tiryaki menekþeleri
sonbaharýn tozlu kafeslerinde
sevgi turnalarý yakalýyorum
turnalar gidiyor; ben kalýyorum
avareyim,asudeyim,yorgunum
bilmiyorum neden sana vurgunum
Erzurum garýnda banklar üstünde
uyku tutmuyor karanlýklarý
yitik düþlerimi kovalýyorum
gölgeler gidiyor; ben kalýyorum.

Binbir türlü kokuyorsa yaylalar
siyah gözlerine beni de götür
baharýn koynundan koparýp sana
ipek bir mendile sardýðým yüreðimle
þehzade gülleri gönderiyorum
umutlar kalýyor; ben gidiyorum.

Bütün yelkenlileri,deniz fenerlerini
kaptanlarý sorgulayan
yanýndan geçen küheylanlarýn
korku tufanýna yakalandýðý
siyah gözlerine beni de götür
güneþ ülkesinden gelen yiðitler
benzeri olmayan bir dünya kursun
cellat,ayrýlýðýn boynunu vursun.

Usul usul intizarý çürüten
bu hercai diken,bu çýlgýn arzu
sürüklüyor imkansýz muþtularýn
eþiðine gönül vadilerini
bir aðaçtan düþen yapraklar gibi
düþüyorum tanyerine
ya topla yaralý kýrlangýçlarý
ya da bu vefasýz þarkýyý bitir
özgürlüðe giden tutsaklar gibi
siyah gözlerine beni de götür.

N. G.
Sosyal Medyada Paylaşın: