DİNSİZ DİN İMAN
Çileyi beþik ettin nazlý tatlý canýma,
Sen nasýl bir devirsin sen ne berbat zamansýn…
Taþ bastýrdýn aðlayan inleyen sol yanýma,
Ýçin için tutuþmuþ alevsiz sap samansýn…
Vicdaný çöpe attýn merhametin firarda,
Onur can çekiþiyor insanlýk tam zararda,
Adalet takla attý verdiði ters kararda,
Kodamana bayramsýn yoksul halka fermansýn…
Yüzler sanki kösele kalpler teslim nasýra,
Uzuyor göç yollarý insan muhtaç hasýra,
Açlýk yokluk savaþlar damga vurdu asýra,
Maske takmýþ tüm dinler dinsiz dinsin imansýn…
Çocuða barbar surat kadýna sonsuz vahþet,
Canavarsýn hayvana baþtan týrnaða dehþet,
Yalaný þerbet ettin arsýzda yüzsüz manþet,
Hýrsýzlýkta talanda haramzade yamansýn…
Cantekin der; yüreðim insanlýk dedi her dem,
Sevgi saygý ilkemdir kýblem oldu hep erdem,
Güzelliði boðmaya gelmiþ sanki kýl âdem,
Dünya yanýyor dünya acý alev dumansýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.