İz Perdesi

yaþam
dünden yoksun, yarýndan habersiz
yazýn ateþini, kýþýn ayazýný getirirdi.
güneþ doðunca ýsýnýr, yaðmur, kar yaðýnca üþürdü canlýlar.
faniler diyarýnda

þehirlerin sokaklarýnda
gülenler, Aðlayanlar, güldürenler, aðlatanlar
yazýlý.
herkesin bir hikâyesi var nefes duraðýnda

aþký Mecnun olan Leyla’sýný arardý.
rýzýk peþinde koþan ekmeðini kazanýrdý.
ilim, irfan sahibi olmak isteyen okurdu kitaplarý.
hayaller sýðardý yaþantýlara
hakikat daðýnda

masumluk çocuklarýn gülen neþesiydi.
iyiler merhamet tohumu ekerdi vicdanlara
kötüler kirli nefesli olsa da
iyilik büyürdü çiçek açtýkça
yüreðin sevdasýnda güzel kokardý baharla

ruhu ölen bedenin
ömrüne biçilen nefesti sessizlik
sessiz býrakýrdý hatýralarý
gideceðini bilerek yaþardý insan
susardý vedalara, acýlara

ölürdü ecelin akan zamanýnda
sularýn akmasýydý gözyaþlarý
giderdi sonsuza

Taha Bilal Mustafa Kekeç

Sosyal Medyada Paylaşın: