Meçhuliyete yazýyorum, Belki diyorum Piþmanlýða ilaç Kaderin getirmediðini Þans götürür Ne biçim Düþünceler bunlar Yolunu mu Þaþýrdýlar acaba Yoksa Bilmece mi çözüyor Hayatýn karmaþýklýðý olmasýn Bu Bir nevi, Kördüðüm Körlüðün yanýnda Ya Saðýrlýkta varsa, Açýk olmalarý da bir þey Ýfade etmiyor Zaten, Ah Bir ip bulsam da Þu Sözcükleri intihara sürüklesem Neticesinde Onlar rahat ben rahat Özgürlük denen bir þey var Aynen O, Kurtuluþ belki Kayýplarda saklý Kuþ uçmaz kervan geçmez Diyarlarda Arkasýna Hiç bakmayan Göçmen kuþlar misali, Eh Be güzellik Kim ister yalanýn gerçek olmasýný Ben hariç, Bu Saçmalýklara bir son vermek gerek, Umudun göz yaþý dökmesine Dayanamam Artýk, Bundan gayrý Tek Dileðim Kapatsýn çeþmenin vanasýný...
* Berlin, 29.04.2021 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.