Yerli yersiz düþüncelerin uðrak yeri aklým. Kurþuna dizdiðim sözler yüzünden. Kimsesizler mezarlýðýna döndü içim, An’sýzyaþýyorum artýk. Z/amansýz Aklýma esen rüzgar gibi. Baktým ki hayat... aldýklarýný vereceði yok , Benimde bu saatten sonra hayata vereceðim yok.. Bitmeyen ihanetler zinciri Üstüne derdi tasasý Bir de ömrümden çaldýklarý cabasý Ivýrýný zývýrýný saysam Oralara girersem birdaha çýkamam. Ýnsan kendine hem derttir hem deva. Gücünü bulur derdinden. Dersini alýr yenilgilerinden. Bittiðini sandýðýn anda Çoðalýr yeniden. Her þey insanýn elinde.. Yeter ki yürek kürek çeksin Ýçindeki ummana. Ne inciler bulur. Hiç ummadýðý anda Dedim ki o zaman , Oooo bu hamur çok su kaldýrýr Sen en iyisi yap bir kahve dumaný üstünde Düþünerek soðutma bak keyfine..
NOGAYTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÖKER Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.