A C I L A R D E N İ Z İ..
Karanlýklar inerken akþamlara, sigaramýn ateþinde
Ýçin için yanan ben.
Þimdi burada gecenin yirmi dördü...
Dört duvar arasýnda kanýyor yalnýzlýðým.
Ne olur, ne olur çekilin artýk
Ýçimdeki acýlar, mutsuzluklar.
Hangi umuttu o böylesine beni sana çeken
Hangi rüzgardý sürükleyen delicesine.
Bir bakýþýydý iþte gözlerinin ki ; sineni delercesine
Vuruluþuydu yüreðimin sana, aþka bambaþka
Bir rüyaydý, rüya gibi yaþadýðým seninle
Atýverdin mor dalgalý denizler ülkesine.
Uçuþan gözlerimde mutlu hayallerin iken
Katran karasý sývadýlar gözlerimin gök yüzüne.
Ve kendimi karanlýklarda yitirdim.
Ama sesin ve sen, böyle bir aþk !
Þiirlerime vurdum mor ilhamlarýmý
Kalemimi kýrdýnýz !..
Karanlýklar yaðýyor þimdi gözlerimden
Saðnak saðnak sayfalarýna defterimin.
Geceler aðlýyor damarlarýmda alev alev
Ve fýrladý yüreðimden mavi düþlerim
Þimdi ben ;
Sensizliðin avuçlarýnda yavaþ yavaþ
Sönen bir alev gibiyim...
Aygün Deniz 28.04.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.