Terkedip gittin ya, kahrolup bittim
Ben, beni unuttum, delirdim gittim
Arkandan intizar, küfürler ettim
Öfkeyle çattýðým, kaþ bana kaldý
Ýnanmadým önce, yapamaz dedim
Zor olsada bunu, kabul eyledim
Kaç gün ne þu içtim ne ekmek yedim
Nefretle sýktýðým, diþ bana kaldý
Canda cana böyle, edermiþ deyip
Bu nasýl çekilmez, kedermiþ deyip
Utançla yaþamak, kadermiþ deyip
Önüme büktüðüm, baþ bana kaldý
Huzurla bir anda, açýldý aram
Durmadan kanadý, içimde yaram
Gece düþman oldu, uykular haram
Kabuslar gördüðüm, düþ bana kaldý
Ben nasýl güvendim, zalim birine
Kinim her gün biraz, indi derine
Kendime kahredip, senin yerine
Baðrýma bastýðým, taþ bana kaldý
Gün geldi yaþamdan, ümidi kestim
Bir asi yel oldum, delice estim
Bir lokma yemedim, ekmeðe küstüm
Zehirler kattýðým, aþ bana kaldý
Ruhumu bedenden, gurbete salýp
Cansýz bir cesetle, ortada kalýp
Geçmiþi düþünüp, maziye dalýp
Gözümden döktüðüm, yaþ bana kaldý
Nasýlda yürekten, sevmiþtim seni
Sen ateþte yaktýn, daðladýn teni
Haince giderek, öldürdün beni
Elimle vurduðum, döþ bana kaldý
Erhan DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.