Karaya ak denmez aka da kara
Hep sürdün yokuþa düz býrakmadýn
Bu sevdam yücedir aklým fukara
Her þeyi sen bildin az býrakmadýn
Kar mý yaðdý dedim tutuldun kýþa
Rüyalarýmla kaldým þimdi baþ baþa
Yarýný düþünüp düþtün telaþa
Yýktýn hayalimi haz býrakmadýn
Yüreðimi koydun soðuk iklimde
Neyin var neyin yok hepsi saklýmda
Verdiðin tüm sözler bir bir aklýmda
Döktürdün sýrlarý giz býrakmadýn
Hatýran duruyor geçse de yýllar
Saçýnýn teline eþ deðer güller
Tükense ümitler kapansa yollar
Dönüpte bakmaya göz býrakmadýn
Zerre den pay aldým baktým büyüttüm
Nefsimi hor gördüm aldým öðüttüm
Dövdükçe Demiri öfke daðýttým
Harladýn körüðü köz býrakmadýn
Namýk DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.