Bir ömürlük keder
Hüzünlü bir günün ardýndan hani
Buz gibi yataðýna yalnýz uzanýrsýn
Aklýn hükmedemez kalbine
Yapýþtýrýrsýn kirpiðini kirpiðine de
Yine de uyku girmez gözlerine
Ýþte o haldeyim ben
Geceye yayýlan o eþsiz ten kokunu
sessizce soluyamýyorum
Sabahlara güneþ gibi doðan o sarý saçlarýný
usulca okþayamýyorum
Yârim bir ömürlük býraktýðýn keder bu bana
Aðlak bir gecenin sabahýnda hani
Uyanmamak için yastýðýna sarýlýrsýn
Aklýn uyan der de, kalbin ölesiye bitkindir
Güneþ halini görmesin diye utanýr da
Perdeleri açmak istemezsin
Ýþte o haldeyim ben
Geceleri o masum güzelliðine
uyanýp uyanýp bakamýyorum
Ay doðan o sol yanaðýný
usul usul yanaþýp öpemiyorum
Yârim bir ömürlük býraktýðýn keder bu bana
Kaderi Tanrý, kederi kul yazar
Güneþ aya, benim sana baktýðým gibi bakar
Birisi gece, diðeri gündüz doðar
Ben senin gönlünde, ne zaman doðacaðým gülüm
Cahit Fýkýrkoca
26.04.2021, Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.