İstanbul ve ben

Ýstanbul ve ben

Yine bugün istanbul üstüme yýkýlýyor
Gümüþ rengi bulutlar gözüme takýlýyor
Tam göðsümün üstüne bir kurþun sýkýlýyor
Yüreðim darlanýyor sanmayýn ki hastayým
Bülbülüm gül dalýnda kilitli kafesteyim

Kara kaþýn üstünde deðiþmezken yazgýlar
Aynalardan utanýr yüzümdeki çizgiler
Maziyi hatýrlatýr radyomdaki ezgiler
Bir hüzzam þarkýsýnda lal acýya sustayým
Sözlerim düðüm düðüm sanki son nefesteyim

Acýlarým tarifsiz her biri biçim biçim
Sen aklýma düþtükce esip titriyor içim
Can desem caným yanar yapamýyorum seçim
Sensiz geçen her an da kederde gam yastayým
Hüzünlere alýþkýn dert çekmede ustayým

Bil istedim halimi uzun sözün kýsasý
Belki aklýna gelir Ferhat Þirin kýssasý
Koy þahiniye düþsün bu sevdanýn tasasý
Vuslat benden çok uzak hasrete hevesteyim
Nota nota çalýnan telde mahur besteyim

Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın: