Yedi yaþýna girmiþti. Baba onu çok severdi. Benim dünyam iþte derdi. Büyük adam olacaktý. Bir gün dedi ki annesi, Hocaya gönderelim mi? Öðrenmeli dinimizi. Baba þimdi olmaz dedi.
Korkmasýn cehennem ile. Öðrenir ki büyüyünce, Hele biraz büyüsünde. Önce ilim öðrensinde.
Ýyi yetiþtirecekti. Öðretmenide özeldi. Çok bilgili biri idi. Onun ellerine verdi.
Güzel notlar alýyordu. Sýnýfýný geçiyordu. Baba gurur duyuyordu. Büyük adam olacaktý.
Din bilgisi zayýf gibi, Baba dedi ne olur ki. Bir büyüsün öðrenir ki. Oðlum yolunu bulur ki.
Mezuniyet töreninde, Buluþtular ailece. En pahalý viskilerle, Kutladýlar sevinç ile.
Anne baba yola çýktý. Delikanlý orda kaldý. Çok geçmedi haber aldý. Babasý kaza yapmýþtý.
Cenazeler getirildi. Ýmam namazýn kýldýrdý. Sonra duasýný yaptý. Mezarlýða defnedildi.
Dua nedir bilmiyordu. Ýçi bir garip olmuþtu. Gözlerine yaþlar doldu. Kendini yerlere vurdu.
Tutup yerden kaldýrdýlar. Kader böyleymiþ dediler. Baþ saðlýðý dilediler. Gelenler çekip gittiler.
Eve geldi kimse yoktu. Bardaða viski doldurdu. Belki böyle unuturdu. Ýçip içip serhoþ oldu.