Senin için ben, Henüz söylenmemiþ bir cümleydim. Düþünülmemiþ bir düþün gölgesinde, Bir aðaç gibi hürdüm. Seninle geçirilen bir saatin saniyesinde, Bir ömür geçirebileceðin günündüm...
Öyle çok uzaklarda deðildim ben. Yaný baþýnda duran bir çift gözün, Nefesinden çýkan her bir sözündüm. Ben anlatamadým kendimi, Derdim nedir sorsan bilirdin hislerimi. Bu yüzden ben yazmayý seçtim. Göremediðin hislerimden vazgeçtim...
Hatýralarla yüklü eski bir deðirmen gibisin. Öðüttüðün cümlelerimin içindesin. Bir akarsuyun olsa da, Sözlerini taþýyýp söyleyemeyeceksin. Bana mesela...
Vazgeçtim, Sana olan hatýralarýmý yazmaktan. Deðersizleþtirdiðin anýlarýmý anlatmaktan. Bu yüzden ben konuþmayý deðil, Yazmayý seçtim. Çünkü senden vazgeçtim... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın:
seaist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.