DİL YARASIDIR
Sinendeki yara, ey olmaz aþýk
Çünkü hançer deðil dil yarasýdýr
Sevdiðin el olmuþ, sen halen maþuk
Bülbülü öldüren, gül yarasýdýr.
Ararsan lokmanýn, bil ki güldedir
Þifa-i merhemin tatlý dildedir
Gönlünün türküsü yaban eldedir
Sazýný aðlatan tel yarasýdýr.
Hasreti ölümden hafif bilirsin
Ýçine düþünce yola gelirsin
Sen aþýk burada her gün ölürsün
Bu yara sarýlmaz bel yarasýdýr
Umuda salarsýn güvercinlerin
Her an saç yolmakla geçer günlerin
Özlemden çýbana dönmüþ benlerin
Gönül bendi yýkan sel yarasýdýr.
Eyer ki denizse daða yaslanýr
En asiyim diyen bir gün uslanýr
Sevgi vermez isen aþkta paslanýr
Sýladan uzakta il yarasýdýr.
Gökte yýldýz olsan, bir gün sönersin
Verdiðin ikrardan, sakýn dönersin
Sen ozan Ali’sin baþka seversin
Tenini sarmayan el yarasýdýr.
Ozan Ali AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
YİTİK AŞKLAR MEZARLIĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.