Ýnsan; ’Bir kere sever.’ Anlamaz kýymetini bilmeyenler. Bir cemre o. Küçücük yüreðe düþen, bir tohum. Yeþerir zamanla... Büyür büyür taþar, sevgisiz insanlar nasýl yaþar? Nasýl açar gözlerini, her sabah bilinmezliðe, güç almasa... Nasýl geçer günler haftalar aylar? Nasýl çýkar o þaheserler ortaya söyle ! Çiçeklere bak, gülüþünü göreceksin. Rüzgârý dinle... Ne haberler getirecek sana. Avuçlarýný kokla, ve gör, gözlerinde o muhteþem, duyguyu. Sevmiþsen eðer, senindir ! Nereye gidebilir? Kim kaçabilir böylesi bir gerçekten ! Kim sapsaðlam gönül duvarlarýmý, yýkabilir? Kim seçer aydýnlýða ermiþken, karanlýðý? Kim. Kim uçurumdan aþaðý düþebilir? Ýnsan; Bir kere sever. Yýkýlýr gider önündeki, tüm engeller. Açýlýr yolu, sonsuzluða doðru. Yeterki aldatmasýn, aldanmasýn o yürek. Kilitlenir, O sarayýn kapýsý. Boþunadýr, yazýk ki beklemek. ... Nigâr Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.