SUSTUM
SUSTUM
Yaðmurlar aðladý yalnýzlýða
Kirpikler boðuldu gözyaþlarýyla
Yürekler kanýyor çaresizliðe
Sustum artýk ben dünya ahvaline
Kime ne murat verdin ki söyle
Ýnce ince seçip eledin böyle
Kimler mutlu kimler mutsuz niye
Sustum eþit davranmadýðýn halime
Ah kader bize nettin neyledin
Çaresizliklere bizi siper eyledin
Zalimlerin elinde oyuncak ettin
Sustum gidiþatýn ben böylesine
Dünya toz pembe biz mi görmedik
Gönlümüzce sevip murat almadýk
Gözyaþlarýyla nice çoraklarý suladýk
Sustum boþa giden umutlarýma
Yüküm aðýr eksilmedi bir bir arttý
Mizana koydum hep aðýr tarttý
Azrail geldi yüzüme þöyle bir baktý
Sustum yaþayan ölüsün gereksiz dedi
Rüya olup önüme dizildi zebaniler
Sorular sorup beni sýnav ettiler
Aþk ateþi yakmýþ geç cennete dediler
Sustum sensiz cennetin cehennemine
Feriha Aydosoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.