SOĞUMADAN BEDENİM KAPATIN GÖZ KAPAKLARIMI

Ýnsan hayatta bir kez seviyor
ve buna bin kez piþman oluyor
piþmanlýklarýn mý kilidi bozuk
yoksa yüreklerin mi

þimdi naftalin kokulu düþler saklýyorum
beynimin tozlu raflarýnda
kýrýlan incinen tüm aþk kýrýntýlarý avuçlarýmda
büyütüyorum senli sensiz anýlarý
hani beni öptüðün o ilk gün
kýzaran yüzümü
biraz utançtan biraz öfkeden
unutamýyorum

demiþtim ya herkes gitsin
sen gitme
gitmeye meyilli yürek gider kýzým diyen neneme inat
gitmesen olmaz mýydý
bitmesek olmaz mýydý
bir þarkýnýn týnýsýnda kaldý aþk
yutkunup yutkunup sustuðum kelimeler dudaklarýma davacý
kan revan içinde umutlarým
balonu uçmuþ çocuk gibiyim
umutlarým avuçlarýmdan akýyor
toplayamýyorum

bir þiirin koynunda sabahlarken bedenim
lanet olasý parmaklarýmýn
yine sana þiirler yazýþýna þahit olmak ne kadar acý
bilemezsin sen
sahi bilemezsin deðil mi
ben seni hiç bensiz býrakmadým ki

ya sen sevda nöbetinde kurþun asker
kaç sen daha doðurmam gerek
yada kaç sen sürmem gerek titrek dudak kývrýmlarýma
dilim dudaklarýma küs
dudaklarým dilime yaralý
nasýl biter bu acý
hani en güzel þeyler acýlardan sonra gelirdi
nerede
benim mutluluðumu kim çaldý

yüreðimin köþelerine salýncak kuruyorum
içimdeki kýzý mutlu etmek adýna
tahterevalliden inse belki de tutacak elimi ama
indiremiyorum
ýsrarla büyümeyi ret eden bir bedeni taþýyorum
cesedini sürüyen ölü gibiyim
sürüklüyor hayat beni oradan oraya
düþtüðüm yer beni derinlere çekiyor
bu defa gücüm yok
kapanýyor göz kapaklarým
fersiz ve dermansýzým
hadi soðumadan bedenim
kapatýn göz kapaklarýmý
baðlayýn dilimle donuk çenemi
izin vermeyin
açýk gitmesin gözlerim

ne olur söndürün ýþýklarý
hiç uyanmamacasýna uyumak istiyorum
bir
iki
üç
kararýyor her yer
ve ben ölüyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: