Ýnce zarif dallarý arasýnda çiçekler açar Zamandan meftun, göðsü güneþe dönük ayaklarý pýnarlar da gezen gece ay ýþýðýndan beslenir,yýldýzlar serper sevdiklerine karanlýða inat Ceylanlar otlar gölgesinde, gölgesinden habersiz yaprak döker her sonbahar can verir canlar ardýnda, düþen her yaprakta Baharda çiðler düþer yapraklarýna açan tomurcuklarýna Yeniden yeniden can verir damarlarýndan tomurcuklarýna,tenine dokunan yosunlara, sarmaþýklara Baþýný kaldýrmýþ semaya, ayaklarý yedi kat toprakta Rüzgara baþ tutar fýrtýnalar kopsa da yýldýrýmlar düþse de silkinir sevdikleri için Karanlýk çökünce kucak açar mavi kuþlar konar dallarýna Yýldýz çiçeði gibi parlar gözleri umut verir yeni filizlenen tohumlara... Kadýn
S.Atalay
Sosyal Medyada Paylaşın:
S Atalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.