YOL VER DAĞLAR

Daðlarým duman ile kar,
Daðýn ardýnda davul sesi var,
Düðünde halayýn baþýnda acep kim var;
Yol ver daðlar yol ver ben sýlama gideyim,
Kara bulutlar çökmüþ gökyüzüne,
Öyle bir yel var ki yarýk kayadan,
Savurdu beni dermaný aldý ayaklarýmdan,
Yol ver daðlar yol ver ben sýlama gideyim;
Uzun zamandýr hasret kaldým bu daðlara,
Karlar yaðsa da üzerimdeki kederimi alsa,
Kal-u belada bu daðlar yazýlmýþ kaderime,
Yol ver daðlar yol ver ben sýlama gideyim;
Hasretim hasreti yakar içim kan aðlar,
Bir davul sesi duysam gözlerim o daðlarý yoklar,
Yüreðim oraya varsa da yol vermez bu daðlar,
Yol ver daðlar yol ver ben sýlama gideyim;
Eylülde baþlayýnca düðünler sýra bekler kýzlar,
Asker dönüþü peþ peþe gelir okuntular,
Sýkýþan sýkýþana kime gidesin hepsi dostlar,
Yol ver daðlar yol ver ben sýlama gideyim!
Erol KEKEÇ/21.04.2021/23.25

Sosyal Medyada Paylaşın: