Tatavvur* Menkıbesi

i

Yol yürüdüm,
Az gittim uz gittim
Tepe dere eðik gittim.
Derviþlerin nefesi ile nefeslendim,
Yamalý urbalarýný kendime yorgan ettim.
Asalarý yastýk oldu baþýma,
Rengârenk rüyalar baðýþladýlar uykuma.
Rüyanýn birinde aðaç oldum,
Ýsmim hayat idi,
Kýrýþýk kabuklarýmdan cümle camian,
Tek hücreli minicikler döküldü.
Solucanlar, minice balýklar, karýncalar,
Sürüngenler.
Karnýnýn üstüne sürünen yaþam þekil aldý,
Sudan sonra topraða bulaþtým,
sýrada hava vardý,
bulutlara komþu olup uçuþmak kaldý.
Dinozor oldum rüya içinde bir rüyada,
Aðzýndan ateþler üfleyen ejderha oldum.
Dört ayak üstüne yürüdüm,
Sesimde tabiat hýrýltýlarý
Tenimde giyimli bir çýplaklýk.
Ýki ayak üstüne konmuþ bir hayvanla karþýlaþtým,
Baþýmý taþla ezdi!


ii

Ýnsan,
Ýki heceli kaos.
Yeryüzünün korkunç aðrýsý,
Felaketler tarihinin alemdarý
Kenya Yarýðý’nýn ürünü insan.


iii

Kasýk baskýnlanmasýndan kurtuldum,
Artýk sýrtým dik bir kule.
Omuzlarýmýn arasýndan dizilen boncuklar,
Ve þimdi kanlýca medeniyet kuracaklar.
Sesim kurtuluþa erdi,
Artýk þarkýlar bile söyleyecektim
Ve kan dökecek,
Týrnaklarýma özen gösterecektim.

Tatavvur: Evrim.
Sosyal Medyada Paylaşın: