Kýrýlacak bir yeri kalmadý hiç kalbimin. Uzun bir Kervan bu... Baðrý yanýklarýn, gözü yaþlýlarýn, yürüdüðü; O güzelin uðruna ! Ben, ’AÞK’ derim; Sen, Mevlâ ! Tutmuþ yüreðini, ’O’ sýcacýk elleriyle. Aðaçlar kalem, denizler mürekkep... Hadi, verme canýný yoluna ! Olma divane uðruna... Sarýlma hadi; Nur’una... Varlýðýnýn sebebiyse, yokluðunun mimarý. Ve yeniden, yeniden, yapmaya muktedir. Yýkýlan tüm bu binalarý ! Eyy Her þeyin sahibi... Bir can nedir ki senin için verilen ! Evvelim ’Sen’ sin, bilirim. Korkardým; Ahirimi bilmesem ! Gözümdeki her damla, çaðlayan olsun... ’Ben; küçücük bir damla’ ’SEN OKYANUS’SUN’ ... Nigar Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.