ÇOCUK KALSAYDIK

ÇOCUK KALSAYDIK

Keþke hep cocuk kalsaydik
Dilimizde sarkýlar olsaydý
Minik kalplerimizde sevgi
Baharý koklasaydýk
Ýçre icre
Cemreyi çekseydik içimize
Doya doya
Hep çocuksu sevinclerimiz kalsaydi
Ve kahkaha dolusu gülmelerimiz
Gamzeli yanaklarýmýzda
Hic büyümeseydik
Bu kadar kýrýp döker miydik acaba
Sevebileceðimiz her þeyi
Geriye bizden bir sey kalýrdý
Hic olmazsa
Hic büyümeseydik keþke
Severdik o zaman
Doðayý, insaný, hayvaný, aþký
Güzel olan ne varsa hayata dair
Sýmsýký tutunurduk ona
Zarar vermezdik böyle
Nefes aldýðýmýz hiçbir þeye
Hiçbir güzelliðe
Tüfek icat oldu ,mertlik bozuldu
Çocuklar büyük oldu, dostluk bozuldu
Sevgiye doðaya, aþka
Kýymetin de bir önemi kalmadý
Göze göz
Diþe diþ
Kýyasýya bir mücadele
Ne kazananý belli ne kaybedeni
Yerli yersiz çesmekeþ bir devþirme
Güçlülerin güçsüzleri ezip gectiði
Dünya hep çocuk kalsaydý keþke
Kanat çýrpsaydýk
Sevgiye,güzelliðe ve de iyiye
Hep cocuk kalsaydýk keþke
PINAR DOLUDENÝZ

Sosyal Medyada Paylaşın: