istemeden ipek ipek iþlediðim cürümlerin hesabý sorulsun !
yüzüme vurulsun nazlý kabahatim
tanrý kement yapsýn yalanlarýmý
yemin ile uzayacaðým ilmeðine
boynumdan boncuk boncuk inen gerçekliðimle
sosyal bir mevzubahislik tiviti yakmýþtý beynimi
yalnýzlýðýn linçinde öðrendim sorunsalýmý
meðer hayatýn mutasyonuymuþ kader
tedavi ihtiyaçlý tümcelere tüylerini serpiyormuþ kem diller
inanmaya iman etmiþti kimliksiz ruhlarý
ayaklandýlar !
köþe bucak slogandý yazgýlar
izinsiz 128 karaktere düþtü benliðim
kayýptý kentin katran karasý meydaný
t’uzak sokaklarda bir ’ben’ yürüyordu bana raðmen
iftira yükü býraktýðým pankartý açtýlar beþ parasýz servetlerin nezdinde
uðruna bir kez daha öldüler yüceli yalanlarýn
sonra ! linçlere meydan okudu bir türkü
aðýr aðýr deðer’sizleþti sövgülerin sanatý
nakaratlarý saz çaldý istem’sizce ve bekçisiz mez’arlýðýn gönlünce//
aðlýyordu tizden notalarý yüreðimin
lâkin
intihara faydasý yoktu özeleþtirimin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.