Gittin, kýraðý düþtü baðda kalan son güle Solmadan bir görseydim dünya gözüyle seni Namusumdur, kabulüm býraktýðýn bu çile Dolmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Kýr zincirleri desem, gel bu inattan vazgeç Ol kinin arasýndan sevgiyi süzen süzgeç Piþmanlýða düþmeden, vakit aþk için çok geç Olmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Üzerime alýrdým her hatayý, her suçu Adaðým der keserdim kýnalý kara koçu Hasretinle aðaran kalan þu üç tel saçý Yolmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Titrerim, bir baþkasý bassa ayak izine Biterim, yaban eller dokunsa çeyizine Kahrýn kör kuyusuna, kýskançlýk denizine Dalmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Gözlerine bakýnca kalmaz gönlümde darlýk Varlýðýnla bin manâ kazanýr bütün varlýk Gençliðim tükenmeden, kapýmý ihtiyarlýk Çalmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Allah bile þans verir tövbe eden beþere O ol desin yeter ki, hayýr dolmaz mý þerre ? Burada helâlleþsek, hesabýmýz mahþere Kalmadan bir görseydim dünya gözüyle seni...
Nasip olsa yaþasam dizlerinde son âný Huþu ile okusan baþucumda Kur`âný Yürek çýrpýnýþtayken, Azrâil tatlý caný Almadan bir görseydim dünya gözüyle seni... Sosyal Medyada Paylaşın:
Kadir GÜVEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.