bir deniz’in kýyýsýna döktüm isminin harflerini uzaklardasýn hem de çok uzaklarda burkar gidiþin yüreðimin derinliðini seni iç çekiþlerimle dolar dehlizleri kalbimin
bir kýrlangýç uçar gider diyarlarýna ben iki büklüm kalýrým hüznün mecralarýnda çoktu deðerin hep çok sen var oldukça büyüdün ben de erkenci kýþlara inat bahar gibi iyi gelirdin bana
tenine sinmiþ portakal çiçeklerinin kokusu yerine sinmezdi hiç baþka koku bilirim bu baþka bir asalet veriyor sana özlem duyardý gözlerim gözlerine
gurbet uzadýkça uzuyor sen oralarda ben buralarda talanýr cidarý kalbimin tenim alevlenir seni anýnca yitik ezgin kaybolur zamanýn arkasýnda
aðýrsýn çok aðýrsýn bana bir çiçek açýmýnda ya da Ihlamurlar açtýðýnda gelirsin elbet biliyorum bizsiz duramazsýn orada
her zaman ölürüm seninle gezinir durur ruhum etrafýnda gülüþüne hasret bakýþlarým bulur seni orada geleceksen gel artýk yoksan yokum bu yarattýðýn mahzun þar da
Hülya Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabahat çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.