Millet Affetmez

MÝLLET AFFETMEZ
Kimse inanmýyor, doðru dese de
Bütün servetini, toptan verse de
Yüz bin kere durup, tövbe etse de
Bu millet onlarý, affetmez asla

Söylenen boþtur, her sözü nafile
Soyup memleketi, düþtüler dile
Yapýlan her iþte, vardýr bir hile
Bu millet onlarý, affetmez asla

Yetimin hakkýna, eli deðenden
Haramlarý, helal diye yiyenden
Milletine, yalancýsýn diyenden
Bu millet onlarý, affetmez asla

Can çýkýnca çýkar, insanýn huyu
Onlar yer, millete eþerler kuyu
Nerden geliyor, deðirmenin suyu
Bu millet onlarý, affetmez asla

Yaptýðýna baksan, dersinki hakan
Seçilmiþ dururken, siviller bakan
Her þeyi küfürdür, aðzýndan çýkan
Bu millet onlarý, affetmez asla

Memleket batýyor, gitmezler niye
Suyunu bendinden, kesmedik diye
Millet muhtaç ise, iki akçeye
Bu millet onlarý, affetmez asla

Gerçek söylemez, her þeyi üslenir
Nezaket yok, kötülükten beslenir
Yalan yere, milletine seslenir
Bu millet onlarý, affetmez asla

Millete zam üstüne, zam yüklerken
Ülke de fukara, ekmek beklerken
Onlar servetine, servet eklerken
Bu millet onlarý, affetmez asla

Hani nerde, yok bunlarýn ülküsü
Yüz yýl önce baþlar, bil ki öyküsü
Kalplerine düþtü, gitmek korkusu
Bu millet onlarý, affetmez asla
(1395) Nisan 2021
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: