Onbir ayýn sultaný, bu mübarek günlerde Ben maziye daldýķça, kendimden geçiyorum. Oruç çare olmadý, içimdeki bu derde Hüzünü kadeh kadeh, içtikçe içiyorum.
Halimi anlatacak, geceler gelse dile Ben bu ayda mahvettim, kendimi bile bile Yüreðimin içinde; acý, keder ve çile Hangisi çok yakarsa, ben onu seçiyorum.
Her sahur yüreðimde, ümitlerim soluyor Aklýma sen düþünce, elim saçý yoluyor Ýmsak ezaný ile, gözüm yaþla doluyor Oruca niyet edip, yaþlarý saçýyorum.
Abdest suyuna yaþým, her vakitte karýþýr Her secdede birazcýk, ruh bedenle barýþýr Namazým biter bitmez, derdim dertle yarýþýr Ateþlerde yandýkça, kendimden kaçýyorum.
Gönül bu ulvi günde, melek olup uçmuyor Aklým tutulmuþ sanki, doðru yolu seçmiyor Ýftarda bir yudum su, boðazýmdan geçmiyor Sayende sigarayla, ben oruç açýyorum.
Terkedipte gittin sen, beni böyle býrakýp Cehennem ateþinde, þu yüreðimi yakýp Gelmedin ramazanda, sen bana doðru akýp Ben çaresiz kendime, kefenler biçiyorum.
Bana zehir eyledin, bu mübarek zamaný Düþman ettin sen iþte, bana bendeki caný Yaradandan dileðim, feryadýmý duymaný Ellerimi kaldýrýp, baðrýmý açýyorum.
Erhan DOÐANAY Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN DOĞANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.