fýrtýnalý denizlerimin yorgun kýyýsýnda seni beklerken yapayalnýz eski bir zamanýn umut kapýsýnda bir gemi geçti bu limandan acýlarýný benden yüklemiþ
sen gözünü uzaklara dikmiþ bakarken saçlarýnda fýrtýnalar bendim aslýnda iki damla gözyaþým düþerken ay yüzüne düþen hüzünlü bulutlarý gördüm yaðan yaðmurlara seni fýsýldadým asude bir yalnýzlýk oldu içimde sessiz sessiz aðladým bu gece
bir çýðlýktý martýlarýn tiz sesi üþüyor mu ellerin ? fýrtýnamý düþlerin ? derin derin uykular damýsýn ? sendin yine bu aþk muhabbetim masum bir kumruydun dallarýmda kelebek uçuþun kýrlarýmda doru atlar gibiydi koþuþun aþk-ý memnu bir zamandan paslý bir demirdin yüreðimde acýlarla çevir yapraðýný solsun bir muamma içimizde kalan gül yorgunu
kurumuþtur diyorlar, o gür gür akan çeþme ey geçen hatýralarým, bu dertlerimi deþme gözlerimden yaþ akýp, gül yarama taþma ben zaten bir ölüyüm, kader yazmýþ elinde
iþte böyle bir zamandý arada bir söyletir amandý günahlarýn boynumda seninle açmayan bir yaramdý
Hassa-17/04/2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.