RAHMAN'A ERDİM

RAHMAN’A ERDÝM

Umudun hüznünü boynuma asýp
Diyardan diyara hep seni sordum
Sabah meltemiyle birlikte esip
"Dost!" diye koþarak çöllere vurdum.

Yakamozum derin deryaya daldý
Dipsiz karanlýða özünü saldý
Hayal bulutlarým göz yaþý doldu
Aþký kulaç kulaç gönlüme kardým.

Yüreðime çöker acý hezeyan
Düþerim yollara kimsesiz yayan
Ne halim bilen var ne de anlayan
Rüya yýldýzýmý "sen" diye yordum.

Bülbülden nâðmeyi aldým yürüdüm
Kuðunun sevdasýn kalbe bürüdüm
Güneþin hârýný çaldým eridim
Huzur-ý divânda el pençe durdum.

Gel gör ki gariptir sevdalý halim
Seven sevdiðine eder mi çalým
Lâl oldu aðzýmda þakýyan dilim
Dost sevdasý ile yokluða vardým.

Bir virüs belâsý canýmý aldý
Eþime dostuma acýlar saldý
Musalla taþýnda selâmým kaldý
Elveda dostlarým Rahman’a erdim.

KARDELEN(Ayrýkotu)
15.04.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: